'''Ѓоце Илиев Стојчевски - Амбарче''' ([[Тетово]], {{роден на|26|ноември|1919}} – [[Беличица]], [[гостиварско]], {{починал на|19|септември|1944}} бил македонски борец и народен херој.
== Биографија ==
Амбарче бил роден во [[Тетово]] на [[26 ноември]] [[1919]] година во повеќечлено занаетчиско семејство од татко Илија и мајка Менча. По завршувањето на основното училиште, иако надарен ученик, поради лошата материјална состојба во семејството, Ѓоце го напуштил училиштето и останал да му помага на татка си во волновлачарницата, посетувајќи го притоа занаетчиското училиште. Чувствувајќи ја националната обесправеност и суровиот експлоататорски режим на големосрпската буржоазија врз себе и врз својот народ, воспитан во духот на слободарските традиции, Ѓоце се вклучил во напредното работничко и револуционерно движење. Бил библиотекар во [[Библиотека „Кочо Рацин“ - Тетово|локалната библиотека]], секретар на МК на КПЈ и учесник во НОД во [[1941]] година. Во [[НОАВМ]] бил политички комесар на партизански одред на [[Шар Планина]] во [[1943]] година. Во борбата со [[балисти|балистички сили]] кај с. [[Шипковица]] во [[1943]] бил ранет, заробен и спроведен во затворот во [[Тирана]]. По капитулацијата на [[Италија]] избегал, се вратил во Македонија и се приклучил на партизански одред. Загинал во борба и бил прогласен за [[Орден на народен херој|народен херој на Југославија]]<ref>''Народни херои од Македонија, Скопје, 1970''</ref>. Во негов спомен тетовскиот [[СУ "Гоце Стојчевски" - Тетово|хемиско-текстилен училишен центар]] го носи неговото име.
