Снејковата Рамнинагеолошка одлика која се наоѓа првенствено во сојузната држава Ајдахо во САД. Се протега на околу 640 км кон запад од северозапад на државата Вајоминг до границата Ајдахо-Орегон. Рамнината е широка, рамна депресија во облик на лак и опфаќа околу една четвртина од Ајдахо. Три главни вулкански останци се наоѓаат во рамнината источно од Арко, а најголемиот е Големиот Јужен Останец.

Реката Снејк што ја пресекува рамнината остава многу кањони и клисури, како што е овој близу Твин Фолс,Ајдахо.
Снејковата рамнина преку јужно Ајдахо.
Источна Снејкова Рамнина, слики од Аква сателитот на НАСА , 2008 година.

Повеќето од поголемите градови на Ајдахо се наоѓаат во рамнината на реката Снејк, како и голем дел од земјоделското земјиште.

Геологија уреди

Областа на реката Снејк може да се подели на три дела: западна, средишна и источна. Западна река Снејк е голем тектонски грабен или раздорна долина исполнета со неколку километри на лакустрински (езерски) седименти; седиментите се подложени на риолит и базалт, и се преклопуваат со базалт. Западниот дел на рамнината започнал да се обликува околу 11-12 милиони години со избување на риолитни лави и ингимбрити Западната рамнина не е напоредна со движењето на Северноамериканските плочи и лежи под висок агол со средишните и источните рамнини на реката Снејк. Неговата морфологија е слична на другите вулкански висорамнини како што е групата Чилкотиновата група во југо-средишна Британска Колумбија, Канада.

 
Местоположба на жариштето Јелоустоун пред милиони години

Источната река Снејк ја следи патеката на северноамериканската плоча над жариштето Јелоустоун, сега во средиште но во Националниот парк Јелоустоун. Источната рамнина е топографска депресија што ги пресекува планинските структури на Сливот и Масивот, повеќе или помалку напоредно со движењето на плочите во Северна Америка. Таа е подвлечен речиси потполно од збувнат базалтод големи штитести вулкани. Под базалтите има риолитни лави и ингимбрити кои избувнале кога литосферата поминувала над жариштето.

Средишната рамнина на реката Снејк е слична на источната рамнина, но се разликува по тоа што има дебели делови на меѓусебни лакустрински (езерски) и флувијални (поточни) седименти, вклучително и Хагермановите фосилни лежишта.

Ајлендпарковата и Јелоустоунската Калдера настанале како резултат на огромни избуви на риолит инимбрит, со единечни избуви кои произвеле до 2,500 км3 пепел. Хенрисфорковата Калдера, со димензии од 29 км на 37 км, може да биде најголемата симетрична калдера во светот. Калдерата била обликувана кога била изградена купола од магма, а потоа се исцедила. Средината на куполата се срушила, оставајќи калдера. Хенрисфорковата Калдера се наоѓа во постарата и поголема Ајлендпаркова Калдера, што е 80 км на 105 км. Помладите вулкани што избувнале откако минале над жариштето ја покриле рамнината со млади текови на базалтна лава на места, вклучително и Националниот споменик „Месечеви кратери“.

Влијанија врз климата уреди

 
Влажниот канал
 
Природна вегетација на Снејковата Рамнина во близина на Твин Фолс.

Снејковата Рамнина има значително влијание врз климата на Националниот парк Јелоустоун и соседните области на југ и запад од Јелоустоун. Со текот на времето, жариштето Јелоустоун оставило 110 км широк канал низ Карпестите Планини. Овој канал е во согласност со јазот помеѓу Каскадниот Масив и Сиера Невада. Резултатот е влажен канал што се протега од Тихиот Океан до Јелоустоун. Влагата од Тихиот Океан тече на брегот во облик на облаци и влажен воздух. Поминува низ јазот помеѓу Сиера и Каскадите и во Снејковата рамнина каде што се канализира низ повеќето карпести планини без високи висорамнини или планински масиви за да го попречи нејзиниот напредок.[1] Конечно наидува на услови на наплив на предницата на Снејковата Долина кај Ештон, кај Ајленд Парк, кај Тетонскиот Масив источно од Дригс, и на Јелоустоунската Рамнина во Националниот парк Јелоустоун каде канализираната влага се прикажува како дожд и снег.[2] Резултатот е месна клима на источната страна на Карпестите, која е слична на климата на западната падина на Каскадите или северната Сиера. Предницата на Снејковата долина, Тетоните и Јелоустоунската Рамнина примаат многу повеќе врнежи од другите области во регионот, а областа е позната по тоа што е влажна, зелена, има многу потоци и има обилен снег во зима.

Иако топографијата на рамнината во голема мера помина непроменета неколку милиони години, климата на овој регион не била толку постојана. Тековните климатски услови започнале да го карактеризираат регионот во раниот плеистоцен (пред околу 2,5 милиони години). Сепак, сушната клима денес се родила од постепено дисипирање на климата дефинирана од поголема влага и потесни опсези на годишни температури.[3][4]

Поврзано уреди

Наводи уреди

  1. Bryson, R. A. and Hare, F.K. 1974 Climates of North America, Survey of Climatology, Vol. 11 Elsevier, New York p 422
  2. Mock, C. J., 1996 Climatic controls and spatial variations of precipitation in the western United States, Journal of Climate, 9:1111-1125
  3. Smith and Patterson (1994). „Mio-Pliocene seasonality on the Snake River plain: comparison of faunal and oxygen isotopic evidence“ (PDF). Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology. 107 (3–4): 291–302. doi:10.1016/0031-0182(94)90101-5.
  4. Thompson, Robert (1996). „Pliocene and early Pleistocene environments and climates of the western Snake River Plain, Idaho“. Marine Micropaleontology. 27: 141–156. doi:10.1016/0377-8398(95)00056-9.

Надворешни врски уреди