Википедија

Славко Брезоски

македонски архитект

Славко Брезоски (10 јуни 1922, Галичник - 7 март 2017, Скопје) — македонски архитект.

Славко Брезоски
Роден(а)10 јуни 1922
Галичник, Кралство СХС
Починал(а)7 март 2017(2017-03-07) (возр. 94)
Скопје, Македонија
НационалностМакедонец
НаградиАндреја Дамјанов
ЗданијаЦрква „Св. Климент Охридски“ - Скопје

Животопис

уреди

Славко Брезоски дипломирал на Архитектонскиот факултет при Техничката висока школа во Белград во 1950 година, под менторство на професорот Милан Злоковиќ. Работел како професор на Архитектонскиот факултет во периодот помеѓу 1969 и 1987, на Катедрата за проектирање општествени згради. Припаѓа на првата генерација македонски архитекти школувани во Белград и Загреб (заедно со Пота, Жупан, Пецовски, Ќосевски, Маленкова, Галиќ и Шеќерински).[1][2]

Групата Денес

уреди

Славко Брезовски се приклучил кон Групата „Денес“ во педесеттите години на XX век. Групата Денес обединува повеќе млади уметници (Белогаски, Лазески, Протуѓер, Кондовски, Грабулоски, Лозановски, Бафети) и тројца архитекти (Брезоски, Константинов и Шеќерински). Групата се залага за интeграција на ликовната уметност, архитектурата и скулптурата, и за потврдување на националниот идентитет во сите сфери на творештвото. Првата изложба на Групата „Денес“ била остварена во 1953 година.

Позначајни дела

уреди
 
Поглед на соборната црква „Св. Климент Охридски“ во Скопје.
  • Станбен блок во Велес (1953 г.)[1]
  • Станбен блок на аголот на бул. „Св. Климент Охридски“ и ул. „Орце Николов“ во Скопје (1954 г.)[1]
  • Станбен блок „Хармоника“ во Скопје (1955 г.)[1]
  • Станбени кули во нас. Црниче во Скопје (1956 г.)[1]
  • Фестивалска сала под Кале во Скопје (1958 г.), со арх. Љ. Маленкова[1]
  • Работнички дом во Скопје (1958 г.)[1]
  • Стоковна куќа во Скопје (1959 г.)[1]
  • Хотел „Попова Шапка“ на Попова Шапка (1964 г.)[1]
  • Соборна православна црква „Св. Климент Охридски“ во Скопје (1970 г.)[1]

Амбасадата на СФРЈ во Бразилија

уреди

Зградата на амбасадата на СФРЈ во Бразилија е изградена во 1963 година. Во конкуренција од девет реномирани југословенски тимови (архитектите Равникар, Михевц, Остроговиќ, Иблер, Брашован, Рашица и Бркиќ), Брезоски ја освојува првата награда. Нејзините архитектонски квалитети се забележани и од меѓународната јавност. Историчарот на архитектура Крум Томовски вели дека за неа е објавена критика во Architectural Review која ја толкува архитектурата на Брезоски како успешно инкорпорирање на бразилскиот архитектонски дух.

Награди

уреди

1993 Андреја Дамјанов Награда за архитектура.

Галерија

уреди

Поврзано

уреди

Литература

уреди
  • Архитектурата на почвата на Македонија од средината на XIX до крајот на XX век. МАНУ, 2006.
  • Реканска Куќа: Архитектонско Наследсво во Македонија, 1993[3]
  • ЗаАрхитектонскитеРаботи, 2007[4]

Наводи

уреди
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 Христова, Анета (1995). Архитектонски Портрети Бр 1. Архитектонски Факултет Скопје: Табернакул, Еин-Соф. стр. 1.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Алексоска, Даниела; Златковска, Марија; Темелковски, Стево (1999). Десет Носители на Наградата Андреја Дамјанов. Архитектонски Факултет Скопје: Бигосс. стр. 12. ISBN 9989-44-007-7.
  3. ↑ Brezoski, Slavko (1993). Rekanska Kuќa, Arhitektonsko Nasledstvo vo Makedonija. University of Skopje Architecture: Bigoss. стр. 1.
  4. ↑ Brezoski, Slavko (2007). Za Arhitektonski Raboti. University of Skopje, Architecture: Faculty of Architecture, Skopje. стр. 1.

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Славко_Брезоски&oldid=5332919“