Псаметих III (исто така наречен Псаметихос, Псаметихус, Псам(е)тик(ус), Псаменит(ус), од грчкиот Ψαμμήτιχος или Ψαμμήνιτος) ― последниот фараон на Дваесет и шестата египетска династија од 526 п.н.е. до 525 година п.н.е. Повеќето од она што е познато за неговото владеење и животот го документирал грчкиот историчар Херодот во 5 век п.н.е. Херодот наведува дека Псаметих владеел со Египет само шест месеци пред да се соочи со персиската инвазија врз неговата земја предводена од персискиот крал Камбиз II.[1] Псаметих подоцна бил поразен во Битката кај Пелусиум и побегнал во Мемфис каде бил заробен. Соборениот фараон бил однесен во Суза во синџири, а подоцна извршил самоубиство.

Псаметих III
Псаметихос III
Глава на статуа од Псаметих III
Фараон на Египет
Владеел526–525 п.н.е., 26. династија
ПретходникАмазис II
НаследникКамбиз II, вториот персиски владетел
ДецаАмазис
Починал525 п.н.е.
Релјеф кој го прикажува Псаметих III на капела во Карнак.

Семејство уреди

Псаметих III бил син на фараонот Амасис II и една од неговите жени, кралицата Тентхета. Тој го наследил својот татко како фараон во 526 п.н.е., кога Амазис почина по долго и просперитетно владеење од околу 44 години. Според Херодот, тој имал син по име Амазис и сопруга и ќерка, обете неименувани во историските документи.

Пораз и затворање уреди

Псаметих владеел со Египет не повеќе од шест месеци. Неколку дена по неговото крунисување, дожд паднал во Теба, што било редок настан што исплашил некои Египќани, кои ова го протолкувале како лош предзнак. Младиот и неискусен фараон не бил рамен на напаѓачките Персијци. Откако Персијците под Камбиз ја преминале Синајската пустина со помош на Арапите, се водел горчлива битка кај Пелусиум, град на источната граница на Египет, во пролетта 525 година п.н.е.[1] Египќаните биле поразени кај Пелусиум, а Псаметих бил предаден од еден од неговите сојузници, Фанес од Халикарнас. Следствено, Псаметих и неговата војска биле принудени да се повлечат во Мемфис. Персијците го зазеле градот по долга опсада, а по неговиот пад го фатиле Псаметих. Набргу потоа, Камбиз наредил јавно погубување на две илјади од главните граѓани, вклучително и (така се вели) сино на паднатиот крал.

Заробеништво и самоубиство уреди

Заробеништвото на Псаметих и последователното погубување се опишани во „Историите“ од Херодот, Книга III, делови 14 и 15. Ќеrерката на Псаметих и ќерките на сите египетски благородници биле поробени. Синот на Псаметих и уште две илјади синови на благородници биле осудени на смрт, како одмазда за убиството на персискиот амбасадор и на двестотниот екипаж на неговиот брод. Еден „старец кој некогаш бил пријател на кралот“ бил сторен да пита.[2] Сите овие луѓе биле доведени пред Псаметих за да ја тестираат неговата реакција, а тој само се вознемирил откако ја виде состојбата на просјакот.

Сочувството на Псаметих кон просјакот предизвикало да биде поштеден, но неговиот син веќе бил погубен. Симнатиот фараон потоа бил воспитан да живее во опкружувањето на персискиот крал.[3] Меѓутоа, по некое време, Псаметих се обиде да крене бунт кај Египќаните. Кога Камбиз дознал за тоа, Псаметих, изјавено од Херодот, испил крв на бик и веднаш починал.[4]

Наводи уреди

  1. 1,0 1,1 The New Encyclopædia Britannica: Micropædia, Том 9 15. издание, 2003. стр.756
  2. The Histories, by Herodotus, Book III.14, Penguin Classics
  3. „Herodotus, The Histories, book 3, chapter 15, section 1“. www.perseus.tufts.edu.
  4. The Histories, by Herodotus, Book III.15, Penguin Classics

 

Надворешни врски уреди