Пардкатепан на Италија во кус период во 1042 година по кусото владеење на Ѓорѓи Манијак.

Во јули 1042 година, Манијак бил посрамени и отповикан од Константин IX по барање на Роман Склер, брат на царовата љубовница. Според Јован Скилица, Роман ја силувал сопругата на Манијак. Во септември 1042 година,[1] Пард пристигнал со армија во Отранто да ја преземе командата од Манијак. Според Луп Протоспатариј, тој донел златен бик, но значењето на сево ова е нејасно.[2] Пард бил придружуван од архиепископот Никола Бариски, кој, иако бил под јурисдикција на Роман, бил лојален на Византија, и според Тубак, бил протоспатариј. Можно е архиепископот да му се придружил на катепанот во некое претходно истоварање It is probable, во период во кој византијците преговарале со ламбардискиот бунтовнички водач Аргириј. Последователно, Аргириј ги напуштил ламбардите и им се придружил на византијците. Пард и Тубак биле уапсени кај Отранто и биле погубени од Манијак, кој бил прогласен за цар од својата војска.

Наводи

уреди
  1. The year is given as 1043 by Lupus Protospatharius, but he begins his year in September.
  2. Chalandon, p. 103 (n8).

Извори

уреди
  • Ferdinand Chalandon Histoire de la domination normande en Italie et en Sicile. Paris, 1907.
Претходник
Ѓорѓи Манијак
Катепан на Италија
1042
Наследник
Василиј Теодорокан