Невшехирли Дамат Ибрахим-паша
Невшехирли Дамат Ибрахим-паша (османски турски: نوشہرلی داماد ابراہیم پاشا — османлиски државник, кој во периодот од 9 мај 1718 година до 1 октомври 1730 година бил Голем везир на Отоманското Царство, во времето на османлискиот султан Ахмед III и Ера на лалињата. Тој исто така бил глава на едно владеачко семејство кое имало големо влијание во дворот на Ахмед III. Епитетот „Невшехирли“ се користи за да се разликува од Дамат Ибрахим-паша (починал 1601 година).
| Невшехирли Дамат Ибрахим паша | |
|---|---|
| |
| Голем везир на Отоманското Царство | |
| На должноста 9 мај 1718 – 1 октомври 1730 | |
| Монарх | Ахмед III |
| Претходник | Нишанџи Мехмед-паша |
| Наследник | Силахдар Дамат Мехмед-паша |
| Лични податоци | |
| Роден(а) | 1662 Невшехир |
| Починал(а) | 1 октомври 1730 (возр. 67–68) Цариград, Отоманско Царство |
| Националност | Отоман |
| Сопружник | Фатма султан |
| Живеалиште | Цариград |
Достигнувања уреди
Способностите на Ибрахим, кој ја водел владата од 1718 до 1730 година, довеле до необичен внатрешен мир во царството, иако пограничните провинции честопати претставувале сцени на нарушување и револти. Ова постојано се случувало во Египет и Арабија и сè почесто во областите северно и источно од Црното Море, особено меѓу жестоките племиња Ногајци. Состојбата на државите меѓу Црното Море и Каспиското Море била уште понестабилна поради постојаното соперништво помеѓу Отоманското Царство и Руското Царство, бидејќи било тешко да се дефинира граница помеѓу двете царства во согласност со договорот за поделба од 1723 година.
Т.н. Ера на лалињата претставувало време на екстравагантни забави во сарајот на султанот. Во 1730 година, кога Тахмасп II ги нападнал османлиските власти, раководството на царството било фатено неподготвено. Налутено од очигледната рамнодушност на Ибрахим-паша кон државните работи и од животот на султанот поради несоодветниот луксуз, народот и војниците во Цариград започнале востание, предводено од Патрона Халил, поранешен јаничар од Македонија. Ахмед III го жртвувал Ибрахим и другите везири пред толпата за да си го спаси својот престол.
Ибрахим-паша за првпат разговарал за мировните преговори со Австрија кои ќе ја прекинат војната, пишувајќи писмо до австриските власти. Тој ја напуштил армијата и го напушти Одрин за да биде подготвен за можноста мировните преговори да не резултираат. Тој останал во Софија сè додека не го добил резултатот од мирот. Во меѓувреме, Австрија ги влошила мировните услови и турските делегати биле малтретирани и привремените состаноци биле прекинати. Според договорот, Мала Влашка, Тимишоара, Белград, Северна Србија биле оставени на Австрија. Мора била земена од Венецијанците и вратена на Османлиската држава.
Брак и потомци уреди
Ибрахим-паша бил оженет со ќерката на султанот, Фатма султан, во 1717 година кога принцезата имала четиринаесет години, а Ибрахим имал педесет години. Овој брак во отоманската династија му го заработил епитетот „Дамат“ (турски: зет). Двојката имала два сина.
Карактер уреди
Ибрахим бил еластичен, дарежлив, скромен, поддржувач на иновациите и човек на величие. Тој е познат по своите изучувања, поетство и занаетчиство од своето време. Тој ги заштитувал своите роднини толку многу што се обидувал да ги задржи оние што ги гледал како соперници подалеку од центарот на моќта. Тој бил заинтересиран за историјата и ликовната уметност, се занимавал со калиграфија.
Невшехирли Дамат Ибрахим-паша оставил многу добротворни дела. Најважните од нив се џамија, медреса, училиште, фонтана, јавна бања, гостилница и двојната бања во неговиот роден град. Тој имал дарувано и за многу други објекти низ царството.
Смрт уреди
На 1 октомври 1730 година, телото на Ибрахим-паша, кој бил убиен утрото наутро, им било предадено на војниците. Телото било распарчено по разните навреди на плоштадот Султанахмед.
| Политички функции | ||
|---|---|---|
| Претходник Нишанџи Мехмед-паша |
Голем везир на Отоманското Царство 9 мај 1718 – 16 октомври 1730 |
Наследник Силахдар Дамат Мехмед-паша |