Небојани
Небојани — село во Општина Кочани, во областа Осоговија, во околината на градот Кочани.
Небојани | |
Поглед на Небојани | |
Координати 42°03′35″N 22°27′32″E / 42.05972° СГШ; 22.45889° ИГД | |
Регион | Источен |
Општина | Кочани |
Област | Осоговија |
Население | 10 жит. (поп. 2021)[1]
|
Пошт. бр. | 2300 |
Повик. бр. | 033 |
Шифра на КО | 13024 |
Надм. вис. | 1.020-1.116 м |
Небојани на општинската карта Атарот на Небојани во рамките на општината | |
Небојани на Ризницата |
Географија и местоположба
уредиНебојани се наоѓа на падините на Осоговските Планини. Селото е планинско и од разбиен тип, а неговите маала се издигаат на надморска височина од 1.020-1.116 м. Селскиот атар зафаќа површина од 25,1 км2. Од Кочани е оддалечено 21 км.[2]
Некои од маалата во селото се познати како: Мишино, Чеперник, Просија, Кацарица и Свињи Дол.
Историја
уредиСо потпаѓањето на селото под српска власт во 1918 година, месното население било подложно на репресија. Според податоци на Иван Михајлов, во 1921 година е убиен Јордан Манасиев, а во 1923 година во затвор починале уште тројца жители како последица на измачувања. Во 1923 година, селото било запалено. Во текот на 1920-тите, многу жители на селото биле тепани од страна на српската полиција или од четниците.[3]
Стопанство
уредиСелото има мешовита земјоделска функција. Во рамките на неговиот атар преовладуваат шумите на површина од 1.034 ха, на пасиштата отпаѓаат 1.030 ха, а обработливото земјиште зазема површина од 238 ха.[2]
Население
уреди
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Небојани живееле 190 жители, сите Македонци.[4] По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 година во Небојани имало 144 Македонци под врховенството на Бугарската егзархија.[5]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 200 Македонци.[6]
Според пописот од 2002 година, во селото Небојани живеат 46 жители, сите Македонци.[7]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 10 жители, сите Македонци.
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Население | 190 | 144 | 331 | 353 | 281 | 269 | 165 | 99 | 87 | 46 | 10 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[8]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[9]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]
Општествени установи
уредиВо селото има основно училиште во коешто повеќе не се одржува настава.
Самоуправа и политика
уредиСелото влегува во рамките на Општина Кочани од 2004 година.
Во периодот 1996-2004, селото било дел од Општина Оризари.
Во периодот 1955-1996, селото било дел од Општина Кочани.
Во периодот 1952-1955, селото било дел од Општина Полаки.
Во XIX век, Небојани било дел од Кочанската каза на Отоманското Царство.
Избирачко место
уредиВо селото постои избирачкото место бр. 897 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на основното училиште.[12]
На парламентарните избори во 2020 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 28 гласачи.[13]
Културни и природни знаменитости
уреди- Археолошки наоѓалишта[14]
- Селиште — населба од доцноантичко време.
- Реки
- Цркви
Галерија
уреди-
Поглед на селото
-
Мишино (лево) и Небојани (десно)
-
Маалото Просија
-
Куќи во Просија
-
Стара куќа во Просија
-
Маалото Кацарица
-
Црквата „Рождество на Пресвета Богородица“
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ 2,0 2,1 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја (PDF). Скопје: Патрија. стр. 205.
- ↑ Михайлов, Иван. Спомени. т. ІІ, Освободителната борба 1919-1924 г., 1965, стр. 560.
- ↑ Васил Кънчов. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 227.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рр. 132-133.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 30 март 2021.
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Описи на ИМ“ (PDF). Посетено на 30 март 2021.
- ↑ „Парламентарни избори 2020“. Архивирано од изворникот на 2020-07-15. Посетено на 1 април 2021.
- ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. II. Скопје: Македонска академија на науките и уметностите. ISBN 9989649286.