Миравци

село во Општина Гевгелија

Миравци — село во Општина Гевгелија, во областа Бојмија, во околината на градот Гевгелија. До 2004 година, селото било административно седиште на истоимената општина.

Миравци

Поглед на селото Миравци

Миравци во рамките на Македонија
Миравци
Местоположба на Миравци во Македонија
Миравци на карта

Карта

Координати 41°18′28″N 22°26′5″E / 41.30778° СГШ; 22.43472° ИГД / 41.30778; 22.43472Координати: 41°18′28″N 22°26′5″E / 41.30778° СГШ; 22.43472° ИГД / 41.30778; 22.43472
Регион  Вардарски
Општина  Гевгелија
Област Бојмија
Население 1.392 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 1489
Повик. бр. 034
Шифра на КО 06014, 06514
Надм. вис. 110 м
Миравци на општинската карта

Атарот на Миравци во рамките на општината
Миравци на Ризницата

Географија и местоположба уреди

 
Културниот дом во селото

Населбата се наоѓа во областа Бојмија, во крајниот северен дел на територијата на Општина Гевгелија. Селото лежи на десната страна на реката Вардар, распослано во Гевгелиско-валандовската Котлина.[2] Селото е рамничарско, сместено на надморска височина од 110 метри. Се наоѓа непосредно до стариот пат Демир Капија-Гевгелија, каде што денес е изградена новата делница Демир Капија-Смоквица од меѓународниот Автопат „Александар Македонски“ (Е-75). Од градот Гевгелија е оддалечено 21 километар.[2]

На ридовите над Миравци, кои се дел од источното подножје на планинскиот масив на Кожуф, се наоѓа излетничкото место „Бел Рај“, кое катастарски се наоѓа во соседното село Петрово.

Во близината на селото Миравци, на патот кон селото Петрово се наоѓа и вештачко езеро.

Историја уреди

 
Поглед на Миравци во 1931 г.

Селото било срамнето со земја при Валандовскиот земјотрес во 1931 година.[3]

Вкупно 7 жители на оваа населба се заведени како жртви во Втората светска војна.[4]

Стопанство уреди

Има релативно голем атар, што зафаќа површина од 28,8 км2. На него преовладуваат шумите со површина од 1.707 хектари, на обработливото земјиште отпаѓаат 729 хектари, а на пасиштата само 263 хектари.[2]

Селото има полјоделско-шумарска функција.[2]

Миравци има добра економска развиеност пред сѐ поради земјоделството. Покрај основните полјоделски култури благодарение на субмедитеранската клима во Миравци и околината успеваат и ран зеленчук (рани домати, краставици, компири, зелки, млад кромид и лук, марула) и некои тропски и средоземни овошја како киви, калинки, смокви и јапонски јаболка, кои освен на домашните пазари во последно време и се извезуваат на странските.

Во селото работат и земјоделска задруга и фабрички погон, повеќе колонијални продавници, а развиени се и трговијата и угостителството (неколку кафеани и кафе-барови).[2]

Население уреди

Население во минатото
ГодинаНас.±%
19481.145—    
19531.235+7.9%
19611.438+16.4%
19711.525+6.1%
19811.684+10.4%
ГодинаНас.±%
19911.675−0.5%
19941.667−0.5%
20021.647−1.2%
20211.392−15.5%

Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 година, во селото Миравци имало 660 жители, сите Македонци.[5] По податоците на секретарот на Бугарската егзархија, Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Миравци имало 760 жители.[6]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 950 Македонци.[7]

Миравци е големо село, со пораст на бројот на население. Така, населбата во 1961 година имала 1.438 жители, од кои 1.419 биле Македонци, а 12 жители Срби. Во 1994 година, селото броело 1.667 жители, од кои 1.662 жители Македонци, а пет жители Срби.[2]

Според пописот од 2002 година, во селото Миравци имало 1.647 жители, од кои 1.640 Македонци, 6 Срби и 1 останат.[8]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 1.392 жители, од кои 1.335 Македонци, 5 Албанци, 2 Срби, 8 останати и 42 лица без податоци.[9]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 660 760 1.145 1.235 1.438 1.525 1.684 1.675 1.667 1.647 1.392
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[10]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[11]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[12]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[13]

Родови уреди

Селото Миравци отсекогаш било населено со Македонци од православна христијанска вероисповед. Најголем дел од македонските родови во Миравци се староседелци односно старинци, а како село кое отсекогаш било големо и со поволни услови за живот привлекувало и доселеници од повисоките села во околните планински предели на Кожуф како Ума, но и од подалечни краишта како македонските предели во денешна Албанија. Во Миравци живеат следните македонски родови и семејства: Цуклеви, Танчеви, Ташевци, Самарџиеви, Бозови, Сумрови, Пејови, Лазарови, Елбасанови (веројатно водат потекло од Елбасан).

Општествени установи уреди

 
Поштата во селото
 
Старото училиште

Самоуправа и политика уреди

Во XIX век, Миравци било христијанско село во рамките на Гевгелиската каза на Отоманското Царство.

Селото влегува во рамките на Општина Гевгелија, која била променета со новата територијална поделба на Македонија во 2004 година, при што кон нејзе била придодадена поранешната Општина Миравци. Во периодот од 1996-2004 година, селото било седиште на некогашната Општина Миравци.

Селото влегува во рамките на Општина Гевгелија, која била променета со новата територијална поделба на Македонија во 2004 година, при што кон нејзе била придодадена поранешната Општина Миравци. Во периодот од 1996-2004 година, селото било во рамките на некогашната Општина Миравци.

Во периодот 1955-1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата Општина Гевгелија. Во периодот 1955-1965, селото се наоѓало во некогашната општина Гевгелија.

Во периодот 1950-1955, селото било седиште на некогашната општина Миравци, во која влегувале селата Габрово, Давидово, Миравци, Милетково и Петрово.

Избирачко место уреди

Во селото постојат избирачките места бр. 361 и 362 според Државната изборна комисија, сместени во основното училиште и библотеката.[14]

На претседателските избори во 2019 година, на овие избирачки места биле запишани вкупно 1.305 гласачи.[15] На парламентарните избори во 2020 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 1.329 гласачи.[16]

Културни и природни знаменитости уреди

 
Главната селска црква „Св. Константин и Елена“
Археолошки наоѓалишта[17]
Цркви[18]
Споменици
  • Споменик во чест на НОБ[2]
Езера
Излетнички места
  • Бел Рај — излетничко место во близина на селото, на патот кон селото Петрово, каде припаѓа катастарски

Редовни настани уреди

  • Џура Мара — настан каде девојките играат облечени во носија типична за Миравци, а една жена облечена во црно има улога да внимава на орото да не се фатат мажи.

Личности уреди

Родени во или по потекло од Миравци
  • Тодор Митров (р. 1926) — градежен инженер и универзитетски професор
  • Јован Костов (р. 1982) — лингвист и универзитетски професор

Култура и спорт уреди

Во селото постоел фудбалскиот клуб „ФК Миравци“, кој во 2011 бил споен кон „ФК Вардар“. Во селото, денес работи клубот „ФК Кожуф Гевгелија“, кој успешно се натпреварува во Втората македонска фудбалска лига.[19]

Секоја година во селото Миравци се одржува и турнир во мал фудбал.

Галерија уреди

Наводи уреди

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 91. Посетено на 3 јуни 2017.
  3. Порта3 (2017-12-21). „Разурнувачкиот земјотрес во Валандово од 1931 година“. Порта3 - градежништво, архитектура и екологија. Посетено на 2021-10-08.
  4. „Попис на жртвите од војната 1941-1945, СР Македонија“ (PDF).
  5. Васил К’нчов. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр. 152.
  6. D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р. 194-195.
  7. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  8. „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 26 мај 2017.
  9. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  10. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  11. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  12. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  13. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  14. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 21 декември 2019.
  15. „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-13. Посетено на 21 декември 2019.
  16. „Предвремени избори за пратеници 2020“. Посетено на 9 октомври 2021.
  17. Грозданов, Цветан; Коцо, Димче; и др. (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Т. 2. Скопје: МАНУ. стр. 101. ISBN 9989-649-28-6.
  18. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
  19. „Најди клуб“. ФФМ. Посетено на 9 октомври 2021.

Надворешни врски уреди