Лондонски блудник
„Лондонски блудник“ — претстава во англиски ренесансен театар, градска комедија сместена во Лондон, во која еден блуден син ја учи грешката на неговите постапки. Претставата била објавена во кварто во 1605 година од стационарот Натаниел Батер, а печатена од Томас Крид. Во 1664 година била една од седумте претстави што издавачот Филип Четвинд ги додал на вториот впечаток за неговото „Трето фолио“ на драмите на Шекспир.
Претставата не била заведена во „Стационерскиот регистар“, но му се припишува на Вилијам Шекспир на насловната страница на единственото издание. Ова припишување е широко и воглавно одбиено од изучителите. Насловната страница исто така ја идентификува претставата како претстава на Кралските луѓе.
„Лондонски блудник“ била датирана најрано ок. 1591 година, а најдоцна во 1603-04 година. Таа е една од долгите серијали на драмите со „блудниот син“ кои опфаќаат назад до Библијата за вдахновение и преседан; но исто така е пример за елизабетски жанр во развој на домашни драми и „една од првите натуралистички драми на англиски“.[1]
Поедини научници ја припишувале претставата на Бен Џонсон, Томас Декер, Џон Марстон и Мајкл Дрејтон;[2] други ги предложиле Томас Хејвуд и Џорџ Вилкинс.[3] Ниту една од овие припишуваа, сепак, не е прифатена од значителен дел од критичката заедница.
Содржина уреди
Метју Флауердејл, блудниот син на трговецот Флаурдејл Постариот, е слободар, коцкар, пцујач, кавгаџија, пијаница и крадец. Братот на Флауердејл Постариот, Флаурдејл Помладиот, го предупредува за распуштеното однесување на Метју, но Флауердејл Постариот го отфрла неговиот страв, верувајќи дека „младите мора да имаат свој тек“ и дека неговиот син наскоро ќе се поправи. Со цел да го шпионира неговиот син, Флауердејл Постариот измислува смрт и се чини дека е маскиран како слуга. Наскоро тој е згрозен од збирот на пороците на неговиот син. Метју Флауердејл фалсификува тестамент во кој тој се преправа дека е богат човек, оставајќи му го целото богатство на сер Ланслот Спаркок. Кога вториот ќе ја открие тестаментот, тој решава да ја омажи неговата ќерка Лус со Метју. Брзо се венчаат, но Метју е уапсен за долг на денот на неговата венчавка. Станува сè посиромашен и посиромашен и ограбува една од сестрите на Лус. Иако таа е одвратно третирана од нејзиниот сопруг (тој дури ја замолува да стане курва), Лус останува верна кон него и конечно го раздвижува сопругот кон покајание и поправање. Флауердејл Постариот го открива неговиот вистински идентитет и му честита на неговиот син за новите резолуции.
Наводи уреди
Библиографија уреди
- C. F. Tucker Brooke, The Shakespeare Apocrypha, Oxford, Clarendon Press, 1908.
- Terence P. Logan and Denzell S. Smith, The Popular School: A Survey and Bibliography of Recent Studies in English Renaissance Drama, Lincoln, Nebraska, University of Nebraska Press, 1975.
- Terence P. Logan and Denzell S. Smith, The New Intellectuals: A Survey and Bibliography of Recent Studies in English Renaissance Drama, Lincoln, Nebraska, University of Nebraska Press, 1977.
Надворешни врски уреди
- Лондонски блудник — Семрежен архив (англиски)