Кинески павиљон во паркот Дротнингхолм
Кинески павиљон, сместен во просториите на паркот Дротнинхолм, е кралски павиљон инспириран од Кина, првично изграден помеѓу 1753-1769 година.[1] Павиљонот во моментот е еден од кралските палати во Шведска и е светско наследство на УНЕСКО.
Првата зграда уреди
Првата зграда била едноставен павилјон со две крила во кинески стил. Зградите биле префабрикувани во Арсеналсгатан во Стокхолм. Тие биле направени во техника на кабина од дрва и испратени до Дротнинхолм, каде што биле составени. Архитектите најверојатно биле Карл Хорлеман и Карл Јохан Кронштет.[2] Се било завршено и на време за роденденот на кралицата Ловиса Улрика на 24 Јули 1753 година. Павилјонот бил изненадувачки подарок за кралицата од кралот Адолф Фредерик. На презентацијата, таа го добила златниот клуч за замокот од младиот престолонаследник, принцот Густав (подоцна крал Густав III), кој имал само седум години и бил облечен како кинески мандарин.
Во писмото до нејзината мајка, кралицата Софија Доротеја од Прусија, кралицата напишала: „Тој ме донесе на едната страна од градината и бев изненадена што одеднаш станав дел од бајката, бидејќи кралот изградил кинески замок, најубавиот што може да се види.“ Бидејќи е изграден во брзање и тајност, малиот замок не ја издржа суровата шведска клима. По десет години, гниењето почна да распаѓа дрвената рамка и кралот и кралицата нарачале кај Карл Фредрик Аделкранц да создаде нов и поголем павилјон направен од потрајни материјали.
Втората зграда уреди
Втората и сегашна структура го заменила стариот дрвен павилјон од 1753 година. Дизајниран од Карл Фредрик Аделкранц, изградбата започнала во 1763 година и била завршена во 1769 година.
Внатрешност уреди
Главниот супервизор на кралскиот двор, Жан Ерик Рен, ја водел работата за внатрешен дизајн. Архитектурата во суштина е рококо и требало да има егзотичен карактер, што содржи кинески елементи, кои во тоа време се сметале за висина во модата.
Собите на Павилјонот се полни со луксузни предмети донесени во Шведска од Кина од Шведската компанија Источна Индија: порцелан, свила, лакови, итн. Кина станала митска земја, рај, фасцинација, за Швеѓаните и секој благородник сакал да има кинеска просторија или само некои предмети за да добие поглед на оваа фабуларна, но за Европејците, забранета земја.[3]
Ѕидовите во жолтата соба се покриени со кинески лакирани панели, во тоа време фасцинантна техника, бидејќи во Европа не постоел паралелен занает. Панелите ги прикажуваат односите помеѓу Азија и Европа во 1700 -тите. Мотивите се сцени од Кантон (сега познат како Гуангжу) покрај реката Бисер и Европските тринаесет фабрики одделени од градот со двојни sидови.
Надворешност и градина уреди
Крилата се поврзани со главната зграда со серија закривени простории. Лак-црвени sидови користени за фасадата и вајарската орнаментика покажуваат добро познавање на кинеските згради, но структурата на зградата се одликува како јасно европска. Внатрешноста е меѓу првите во шведскиот рококо дизајн.
Има четири куќи, исто така во кинески стил, северно од павиљонот. Источниот, североисточно од павилјонот, се вика Билијард. Порано тука имало билијард маса, која сега ја нема. Наместо тоа, два од струговите на кралот Адолф Фредерикс се изложени заедно со алатки од комората за струг. Куќата на запад, северозападно од павилјонот, е позната како Сребрена комора.
Малку подалеку на север, почивајќи на висока основа, се наоѓа студиото на Адолф Фредерик (десно) и Доверба (лево). Доверба е зграда за трпезарија каде масите (трпезариската и масата за сервирање) се фиксирани на лифт-уред. Масите биле поставени на подот под кралската трпезарија и на одреден сигнал биле подигани низ подот. Ова значело дека кралските членови можат да ја јадат својата вечера без присуство на слуги, со доверба (француски за „доверба“).[4] Северно од довербата е старата кујна. Во паркот источно од кинескиот павиљон има белведер сличен на пагода наречен „Волиер“ (француски за птичарникот ).[2]
Павиљонот бил подложен на надворешни реновирања во 1927–1928, 1943–1955 и ентериерни во 1959–1968. Друга темелна реставрација на надворешноста била направена во 1989-1996 година.
Кинеската пагода уреди
За време на владеењето на кралот Густав III, биле направени планови за кинеска пагода на ридот Флора, источно од кинескиот павилјон. Проектот, како и повеќето идеи на Кинг за згради во англиската градина, никогаш не биле реализирани поради атентатот врз кралот . Сите елементи потребни за градина за задоволство во кралски англиски стил веќе биле присутни во 1781 година, кога Фредрик Магнус Пајпер ги изготвил плановите за паркот. Тука спаѓале потоци, мостови, свиоци, наведнати тревници и неколку мали павилјони и летниковци во различни стилови.
Во планот за користење на земјиштето на Пајпер од 1797 година, едно продолжение на север требало да содржи пештера со канали и каскади, мало езеро со мостови и патеки за пешачење и турски павиљон. На исток од кинескиот павилјон кај ридот Флора, кинеска пагода би дејствувала како поврзувачки понт де вуе (крајна точка во погледот) помеѓу кинескиот кварт и англиската градина преку строгата барокна градина на Тесин.
Провална кражба уреди
На 6 Август 2010 година, во 02:00 часот наутро, провалници провалиле во кинескиот павилјон преку двојните врати на задниот дел од куќата. Откако влегле внатре, тие скршиле три витрини и украле голем број предмети. Алармниот систем функционирал, но целата кражба траела само шест минути. Колекцијата во кинескиот павиљон, меѓу другото, се состои од кинески глинени фигурини, порцелански кукли, урни, мебел од лак и други уметнички дела од Кина, кои датираат од 1753 година. Кралскиот двор потврдил дека постојаната државна колекција била изложена во времето на упадот. Парчињата се сметаат за бесценети. Крадците побегнале од павилјонот со мопед кој бил пронајден покрај езерото Меларен. Полицијата се сомневала дека крадците си заминале со чамец и дека грабежот бил специјално нарачан. Тоа било првпат кинескиот павилјон да биде провален.
Украдените предмети биле: мала јапонска лакирана кутија на штанд, скулптура во зелен сапун, црвена лакирана чаша со капак, чаша врежана од рог на носорог, мала поцрнета, бронзена чајница и чинија направена од мошусно дрво. Неколку други парчиња биле оштетени за време на упадот.[5] Ниту еден од украдените предмети не е пронајден и нема уапсени.
Кантонгатан уреди
Кантонгатан или „Кантон улица“ е улица што ја означува југозападната граница на паркот на палатата Дротнингхолм која започнува на брегот на езерото Меларен. Улицата и нејзините куќи биле направени од кралицата Ловиса Улрика и кралот Адолф Фредерик како мала фабричка заедница наречена Кантон. Овде работеле производители на фино ковање, чипкање и ткаење на свила. Биле засадени дудинки за одгледување свилена буба, но климата била премногу студена и проектот траел само десет години. На јужниот крај на улицата се наоѓа куќа наречена „Мала Кина“. Изградена е во исто време со првиот павилјон во 1753 година. Се користела за различни работи низ годините, а своевремено била и дом на Ана Софија Хагман, официјална кралска љубовница на шведскиот принц Фредерик Адолф.
Заедницата Кантон исто така се смета за еден од моделите за шведскиот градинарски град. Сите куќи се користат како приватно домување.
Светско наследство на УНЕСКО уреди
Кинескиот павилјон била една од главните причини зошто дворецот Дротнинхолм бил додаден како Светско наследство на УНЕСКО во 1991 година.[6]
Галерија уреди
Надворешноста уреди
-
Кинески павиљон, јужна фасада. -
Западното крило „Сребрена комора“. -
Довербата, куќа до кинескиот павилјон. -
Птичарникот
Детали од фасадата уреди
Внатрешност уреди
-
Зелениот салон во кинескиот павилјон. -
Довербата, трпезариска маса. -
Довербата, кујна. -
Струг на кралот Адолф Фредерик во „Соба за билијард“.
Наводи уреди
- ↑ „Kina slott, Drottningholm“. www.sfv.se. National Property Board of Sweden. Архивирано од изворникот на 6 August 2014. Посетено на 2 August 2014.
- ↑ 2,0 2,1 Malmborg 1966.
- ↑ „Kineserier på modet, Kina slott“ [Chinoiserie in fashion, the Chinese pavilion]. www.kungahuset.se. Royal Court of Sweden. Архивирано од изворникот на 11 August 2014. Посетено на 2 August 2014.
- ↑ At the time it was fashionable to use French words in the Swedish language.
- ↑ „Stulna föremål från Kina slott“ [Objects stolen from the Chinese Pavilion.]. www.kungahuset.se. Royal Court of Sweden. Архивирано од изворникот на 2021-11-18. Посетено на 3 August 2014.
- ↑ „Royal Domain of Drottningholm“. www.whc.unesco.org. UNESCO. Посетено на 2 August 2014.
Библиографија уреди
- Malmborg, Boo von, уред. (1966). Drottningholm: en konstbok från Nationalmuseum [Drottningholm: an art book from the National Museum of Fine Arts]. Årsbok för Svenska statens konstsamlingar, 0491-0575 ; 13 (Swedish). Stockholm: Rabén & Sjögren. Посетено на 2 August 2014.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
- Göran Alm, Max Plunger, уред. (2002). Kina slott [The Chinese Pavilion]. De kungliga slotten (Swedish). Stockholm: Bokförl./Kultur. ISBN 91-7988-231-5.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
- Gröminger, Petra; Nolin, Catarina; Johansson, Ulf G. (2000). Kina slott [The Chinese Pavilion] (Swedish). Drottningholm: Drottningholms slottsförvaltning, Kungl. Husgerådskammaren. ISBN 91-8572-682-6.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
- Svensson S. Artur, Kjellberg Sven T. (1971). Slott och herresäten i Sverige: ett konst- och kulturhistoriskt samlingsverk [Castles and Manors in Sweden: Art and cultural history.] (De kungliga slotten, Bd 1, Kungliga slottet i Stockholm, Drottningholm, Ulriksdal och Sofiero. изд.). Malmö: Allhem. Посетено на 2 August 2014.