Историски парк Ајутаја
Историскиот парк Ајутаја (тајландски: อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา (изговор )) ― историски парк кој ги опфаќа урнатините на стариот град Ајутаја, покраината Пра Након Си Ајутаја, Тајланд. Градот Ајутаја бил основан од кралот Раматибоди I во 1351 година,[a] иако веројатно е значително постар, врз основа на докази кои покажуваат дека областа веќе била населена за време на периодот мон дваравати. Изворите понатаму споменуваат дека околу 850 година од нашата ера, Кмерите ја зазеле областа и воспоставиле упориште таму, именувајќи го Ајодја по еден од најсветите хиндуски градови во Индија со истото име. Раната историја на Ајутаја е поврзана со оваа кмерска населба.[1][2] Дополнително, принцот Дамронг исто така посведочил за постоењето на град по име Ајодја, основан од Кмерите владеејќи од Лопбури на местото каде што се спојуваат трите реки.[3] Ископувачката карта покажува траги од антички барај (резервоар за вода) блиску до југозападниот врв на Ват/Уат Јај Чај Монгкон, кој можел да биде изграден на поранешен важен кмерски храмски комплекс.[4]
| светско наследство на УНЕСКО | |
|---|---|
 Планот на историскиот парк Ајутаја | |
| Место | Ајутаја, Тајланд |
| Критериум | Културолошки: iii |
| Навод | 576 |
| Запис | 1991 (XV заседание) |
| Површина | 289 хе |
| Координати | 14°20′52″N 100°33′38″E / 14.34778° СГШ; 100.56056° ИГД |
Градот бил заземен од Бурманците во 1569 година. Иако не бил опљачкан, изгубил „многу вредни и уметнички предмети“.[5]:42–43 Тој бил главен град на земјата до неговото уништување од бурманската војска во 1767 година.[6]
Во 1969 година, Одделот за ликовни уметности на Тајланд започна со реновирање на урнатините, зголемувајќи го проектот откако наоѓалиштето било прогласена за историски парк во 1976 година. Дел од паркот е прогласен за Светско наследство на УНЕСКО во 1991 година.[7]
Места во паркот уреди
- Ват Чајватанарам
- Ват Касатратираџ
- Ват Куди Дао
- Ват Локајасутарам
- Ват Махатат
- Ват Фанан Чоенг
- Вихарн Фра Монгхон Бопит
- Ват Пра Рам
- Ват Пра Сри Санпет
- Ват Рачабурана, Ајутаја
- Ват Јај Чај Монгкон
- Пра Чеди Суријотај
- Историски студиски центар Ајутаја
- Јапонско село
- Ват Пу Као Танг
- Слоновски камп
Галерија уреди
-
Чеди од Ват Фра Шри Санфет -
Ват Махатат -
Ват Рачабурана -
Ват Јанасен -
Ват Пра Рам -
Ват Тамикарат -
Ват Пра Сри Санпет -
Главата на Буда, Ват Махатат -
Олтар во Ват Чајватанарам -
Безглави статуи -
Ват Чајватанарам -
Главата на Буда, Ват Махатат
Поврзано уреди
Белешки уреди
a Градот бил основан во петок, шестиот ден по млада мечесина во петтиот месец, 1893 година б.е., одговорајќи на петок, 4 март 1351 година н.е., според пресметките на Одделот за ликовни уметности на Тајланд.[8]
Наводи уреди
- ↑ „History of Ayutthaya - Temples & Ruins - Wat Ayodhya“. www.ayutthaya-history.com. Посетено на 9 ноември 2021.
- ↑ „History of Ayutthaya - Temples & Ruins - Wat Thammikarat“. www.ayutthaya-history.com. Посетено на 9 ноември 2021.
- ↑ Kasetsiri, Charnvit (јули 1979). „The Rise of Ayudhya: A History of Siam in the Fourteenth to Fifteenth Centuries“ (PDF): 31. Наводот journal бара
|journal=(help) - ↑ „History of Ayutthaya - Temples & Ruins - Wat Yai Chai Mongkhon“. www.ayutthaya-history.com. Посетено на 9 ноември 2021.
- ↑ Chakrabongse, C., 1960, Lords of Life, London: Alvin Redman Limited
- ↑ „Historic City of Ayutthaya - UNESCO World Heritage Centre“. UNESCO World Heritage Centre. Посетено на 9 ноември 2021.
- ↑ „Ayutthaya, Thailand“. KhaoSanRoad.com. Архивирано од изворникот на 27 јануари 2013. Посетено на 9 ноември 2021.
- ↑ Rotchanaratha, Wina, уред. (1999). Prachum Phongsawadan Chabap Kanchanaphisek Lem Nueng ประชุมพงศาวดาร ฉบับกาญจนาภิเษก เล่ม ๑ [Golden Jubilee Collection of Historical Archives, Volume 1] (тајландски). Bangkok: Fine Arts Department of Thailand. стр. 211. ISBN 9744192151.
