Измирско метро
Измирско метро (турски: İzmir Metrosu) јавна транзитна подземна железничка мрежа која се наоѓа во Измир, Турција и која е во процес на проширување со пуштање во употреба нови станици. Сегашниот систем, кој се состои од една линија, започнува од станицата Фахретин Алтај Ѓозтепе во јужниот дел на градското подрачје и оди кон североисток за да заврши во Евка-3 во Борнова. Линијата на метрото во Измир долга 21.1 километри и опслужува 17 станици според податоци од 26 јули 2014 година. [4]
| Измирско метро | |||
|---|---|---|---|
  | |||
| Општо | |||
| Сопственик | Општина Измир | ||
| Место | Измир, Турција | ||
| Тип на превоз | Брз транзит | ||
| Бр. на линии | 1 (2) | ||
| Бр. на станици | 17 | ||
| Патници дневно | 173,000[1] | ||
| Извршен директор | Sönmez Alev | ||
| Седиште | Халкапинар | ||
| Мреж. место | İzmir Metro | ||
| Сообраќање | |||
| Почнал | 22 април 2000 | ||
| Превозник | İzmir Metro A.Ş. | ||
| Бр. на возила | 182[2] | ||
| Долж. на возот | 120 метарs (390 ст) | ||
| Меѓувозилно растојание | 4 минути | ||
| Технички податоци | |||
| Долж. на системот | 20.1 kм (12.5 ми)[3] | ||
| Колосек | 1.435 мм (4 ст 8 1⁄2 in) | ||
| Мин. полупречник на кривина | 75 метарs (246 ст 1 ин) | ||
| Напојување | 750 V DC Third rail, bottom contact | ||
| Просеч. брзина | 42 km/h (26 mph) | ||
| Макс. брзина | 90 km/h (56 mph) (designed) 80 km/h (50 mph) (maximum permitted) | ||
| |||
Преглед уреди
До 1990 година, се сметало дека постоечкиот јавен сообраќаен систем во Измир повеќе не може да го поддржува растечкото население. Се размислувало за изградба на брза транзитна мрежа со железница за да се справи градот. Договорот е потпишан во 1993 година, а предавањето во 1994 година. Изградбата започнала во 1995 година и била успешно завршена за околу 4 години. Во мај 2000 година, системот стапил во јавна услуга. До тој момент, вкупната цена на системот изнесувала 600 милиони американски долари. Јапи Меркези бил главен изведувач за сите проектни и градежни работи (тунели, мостови, вијадукти, станици, пруги, инфраструктура, депоа и работилници) како и за електроенергетскиот систем со трета шина.
AdTranz бил одговорен за возниот парк и системите за сигнализација, напојување и комуникација. (ABB Traction подоцна бил купен од Daimler кој пак подоцна бил купен од Bombardier.) Лесното железничко возило (LRV) е прилагодено за LRTS. Високо е 3760 mm (од шината), широко 2650 mm и долго 23.500 mm со максимална брзина од 80 километри на час. Максималното забрзување е 1 метар во секунса со капацитет за седење од 44 и стоечки капацитет од 140.
Сите LRV се напојуваат самостојно, а системите за возење и сопирање (со заштита од лизгање на тркалата) се контролираат од вграден компјутер. Возот се состои од две до пет возила со кабина на возачот на секој крај.
Поамбициозен брз транзитен систем, наречен ИЗБАН, го поврзува северот на градот, Алиага со јужниот крај на Кумаоваси, преку аеродромот Аднан Мендерес и неколку други важни финансиски и комерцијални области како што се Каршијака и Алсанџак.
Основниот билет во метрото е 3,56 турски лири за возрасни патници и 1,64 за студенти доколку се користи картичката İzmirimkart. До крајот на 2011 година, метрото или кој било друг сообраќаен систем во градот започнал да не прифаќа готовина. Метрото има околу 30 милиони патници на годишно ниво според податоци од 2005 година.
Наводи уреди
- ↑ „İzmir'de metro coşkusu“. arkitera.com. Посетено на 2016-02-06.
- ↑ „İzmir Metrosu'nda Gurur Günü“. Metro İzmir. Посетено на 2018-10-28.
- ↑ „Ve Metro F.Altay'da“ [And Metro to F.Altay] (Turkish). İzmir Metrosu A.Ş. July 2014. Посетено на 2014-07-30.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
- ↑ „Tarihçe“. izmirmetro.com.tr. 15 October 2016. Посетено на 12 January 2018.