Жарко Шариќ (роден на 22 февруари 1944, во Ножичко,[1] општина Србац) — босанско-херцеговски писател од Република Српска, уредник и рецензент на книги, член на Друштвото на писателите на Република Српска, Друштвото на писателите на Србија, Матица српска и културен активист.

Жарко Шариќ
Роден 22 февруари 1944(1944-02-22)(80 г.)
Ножичко, општина Србац, Босна и Херцеговина
Занимање писател

Првото книжевно дело го објавил во 1996 година, прозна книга со наслов „Претежно добри луѓе“, за својот роден крај и генерацијата „четириесет и некоја“. Досега тој бил автор на романите „Војната во Липорашќе“, „Расипување на наравот“ и „Луда школа“, книга на раскази за деца и млади „Сладолед на асфалтот“, раскази за возрасни „Црни коњи“, како и книга на сатирични приказни со наслов „Демократија за почетници “. Најголемиот дел од работниот век го поминал во новинарството. Бил дописник за разни весници, радио и телевизија, но и новинар и уредник.

Живот уреди

Жарко Шариќ е роден на 22 февруари 1944 година, во селото Ножичко, во општина Србац, во Република Српска. На млада возраст, тој сакал да минува време на бреговите на реките и езерата, размислувајќи како за своите искуства да им раскажува на другите, особено на младите.[1] Дипломирал српскохрватски јазик и литература, студиска група за српски јазик и историја, на Педагошката академија во Петриња, Хрватска .

Првото книжевно дело го објавил во 1996 година, прозна книга со наслов „Претежно добри луѓе“, за неговиот роден крај и генерацијата „четириесет и некоја“.

Поголемиот дел од работниот век го поминал во новинарството, како новинар, уредник и директор. За тоа време, тој напишал стотици наслови во списанија, исто така подготвувајќи телевизиски емисии.[1]

Гии уредувал и подготвувал за печат ракописите на голем број автори, рецензент и уредник на неколку книги, меѓу кои: „30 години Радио-Србац“, „80 години здравство во Србац“ и „Србачката бригада во патриотска војна“. Тој бил уредник на списанието „Мотаички борец“ и списанието за екологија „Екозов“. Бил аниматор и организатор на бројни културни настани, иницијатор на поетски состаноци во рамките на СПКД „Просвјета“ и уредник на списанието „Состаноци“. Бил соработник на редакцијата за подготовка на Енциклопедијата на Република Српска.

Бил член на Здружението на писатели на Република Српска, Здружението на писатели на Србија и Матица Српска. Добитник е на повеќе награди за својата работа, меѓу кои и Повелбата на Општина Србац.

Книжевно дело уреди

Тој се појавил во литературата во 1996 година со прозната книга под наслов „Претежно добри луѓе“ за неговиот роден крај и генерацијата „Четириесет и некоја“. Објавил десет книги: „Претежно добри луѓе“, проза за родниот крај на писателот и генерацијата „Четириесет и некоја“; „Војна во Липорашќе“, антивоен роман за кој ја освоил наградата Фондација Драгојло Дудиќ во Белград; Сладолед за асфалт, приказни за деца и млади, од кои некои се објавени во Политика и детски списанија; „Црни коњи“, раскази која проф. д-р Воја Марјановиќ од Белград ја вклучил во својата книга огледи „Да или Не“; „Луда школа“, роман за деца и млади, испечатен од Министерството за образование и култура на Република Српска, вклучена во незадолжителната лектира во некои училишта во Република Српска ; „Демократија за почетници“, сатирични приказни, КУД „Петар Коциќ“ Целарево ; Расипување на наравот, современ, роман; „Збогум, гварнери“, роман, награда за најдобра прозна книга на натпреварот Крешево 2009 на Фондацијата Фра Грго Мартиќ, Крешево 2009 година; „Камен и збор“, есеи; „Маршаловата слика“, роман во кој за првпат во Република Српска книжевно била вообличена тематиката на Голи Оток, печатен со средства на Министерството за образование и култура на Република Српска.

Дела уреди

Извори уреди

  1. 1,0 1,1 1,2 „Шарић Жарко“. Књига Инфо. -{KnjigaInfo.com}-. Посетено на 21 октомври 2013.