Добрич
Добрич (бугарски: Добрич) е град во североисточниот дел на Бугарија и е административен центар на Добричка област и општината Добрич. Градот е културен и историски центар на Јужна Добруџа, а на исток од него се наоѓа Црно Море со познатите морски одморалишта Балчик и Албена.
Добрич Добрич | |||
---|---|---|---|
град | |||
Местоположба на Добрич во Бугарија | |||
Координати: 43°33′43.96″N 27°49′54.8″E / 43.5622111° СГШ; 27.831889° ИГД | |||
Земја | Бугарија | ||
Област | Добрич | ||
Општина | Добрич | ||
Управа | |||
• Градоначалник | Јордан Јорданов (ГЕРБ) | ||
Површина | |||
• Вкупна | 109,018 км2 (42,092 ми2) | ||
Надм. вис. | 225 м | ||
Население (2022) | |||
• Вкупно | 89 889 | ||
Час. појас | EET (UTC+2) | ||
• Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) | ||
Повик. бр. | +359 058 | ||
Мреж. место | dobrich.bg |
Историја
уредиПрвиот доказ за населување во денешниот Добрич датираат од 4 или 3 век п.н.е. Тоа бил град на римската провинција Мизија Инфериор под латинското име Абритум. Пронајдени се и урнатини од 2 до 4 век од нашата ера и од 7 до 11 век, вклучително и прабугарска некропола со пагански гробници во центарот на градот.
Во текот на 11 век, печенешките инвазии ја опустошиле внатрешноста на Добруџа, оставајќи многу населби во регионот ненаселени во времето на Второто Бугарско Царство.
Населбата била основана по втор пат во 16 век од османлискиот трговец Хаџиоглу Пазарџик, чие име го носела до 1882 година. Според османлиските податоци од 1646–1650 година, во градот имало над 1.000 куќи, околу 100 продавници, три гостилници, три турски амами, дванаесет џамии и дванаесет училишта. Од 17 до 19 век, градот се развил како занаетчиски, трговски и земјоделски центар, познат по ткаењето, домашно кроење, бакарската трговија, кожарството и земјоделските производи, како што се пченицата, лененото семе, волната и сирењето. На почетокот на 19 век, населението на градот достигнало 12.000 луѓе, од кои многу бегалци од Источна Бугарија по Руско-турските војни. Се формирал и културниот изглед на градот. Првата православна црква била изградена во 1843 година. Градот бил ослободен од Отоманската Империја на 27 јануари 1878 година и преименуван во Добрич на 19 февруари 1882 година.
По Букурешкиот договор од 1913 година (потврден со Нејскиот договор од 1919 година), Добрич и цела Јужна Добруџа биле инкорпорирани во Романија до 1940 година. За тоа време градот го носел името Базарџик, што претставува трансформација од претходното турско име Хаџиоглу Пазарџик и бил центар на округот Калиакра. На 25 септември 1940 година, бугарската војска влегла во градот по потпишувањето на Крајовскиот договор на 7 септември 1940 година.
Во 1949 година, за време на комунистичкиот режим, Добрич бил преименуван во Толбухин по маршалот на Советскиот Сојуз Фјодор Толбухин. На 19 септември 1990 година, со претседателски декрет беше обновено старото име на градот Добрич.
Економија
уредиДенес Добрич е модерен индустриско-земјоделски и транспортен центар на регионот Добруџа, еден од десетте најголеми градови во Бугарија. Градот е важен културен, економски и административен центар во североисточниот економски регион на земјата. Економскиот профил на Добрич го одредува прехранбената индустрија која обезбедува над 50% од обемот на урбаната индустрија, како и лесната индустрија. Богатата земјоделска површина обезбедува вредни суровини.