Дијалектен континуум

Дијалектен континуум е серија на јазичен вариетет што се зборувани во една географска област, така што соседните вариетети се заемно разбирливи, но со зголемување на растојанието се акумулираат разлики, па оддалечените вариетети може и да не бидат.[2] Ова е типична појава со широко распространетите јазици и јазични фамилии во светот, кога овие јазици се рашириле од поодамна. Такви примери се индоариските јазици во Индија, варијантите на арапски низ Северна Африка и југозападна Азија, туркиските јазици, варијантите на кинески, и подгрупите на романската, германската и словенската јазична фамилија во Европа. Леонард Блумфилд го користи изразот дијалектна област.[3]

Локалните дијалекти на Западногерманскиот континуум се ориентирани или кон стандардниот холандски или кон стандардниот германски, во зависност од тоа на која страна од границата се зборуваат.[1]

Наводи уреди

  1. Chambers & Trudgill (1998), стр. 10.
  2. Crystal, David (2006). A Dictionary of Linguistics and Phonetics (6. изд.). Blackwell. стр. 144. ISBN 978-1-405-15296-9.
  3. Bloomfield, Leonard (1935). Language. London: George Allen & Unwin. стр. 51.