Даглас Ошероф
Даглас Дин Ошероф (англиски: Douglas Dean Osheroff 1 август 1945) — физичар познат по неговата работа на експериментална физика на кондензирана материја, поточно, за неговото ко-откривање на суперфлуидност во хелиум-3. За неговиот придонес во 1996 ја поделил Нобеловата награда за физика со Дејвид Ли и Роберт Колман Ричардсон.[1]
| Даглас Ошероф | |
|---|---|
 | |
| Роден(а) | 1 август 1945 Абердин, Вашингтон, САД |
| Живеалиште | Калифорнија, САД |
| Државјанство | Американско |
| Националност |  Американец |
| Полиња | Експериментална физика, Физика на кондензирани материи |
| Установи | Стенфордски универзитет Белови лаборатории |
| Образование | Калифорниски институт за технологија, Корнелски универзитет |
| Докторски ментор | Дејвид Ли |
| Познат по | Откривање на суперфлуидност во хелиум-3 |
| Влијание од | Ричард Фејман |
| Поважни награди | Нобелова награда за физика (1996) Симонова спомен награда (1976) Награда за Баклиева кондензирана материја (1970) |
| Сопружник | Филис Лиу - Ошероф (в. 1970) |
Животопис
уредиЛичен живот
уредиОшероф се родил во Абердин (Вашингтон). Неговиот татко, Вилијам Ошероф, бил син на еврејски имигранти кои ја напуштиле Русија. Неговата мајка, Беси Ана (Ондов), медицинска сестра, била ќерка на словачки имигранти (нејзиниот сопствен татко бил лутерански министер).[2] Ошероф бил прифатен во лутеранската црква, но нему му била дадена можност да одбеде, па така одлучил да не ја посетува повеќе. Тој изјавил: „На некој начин изгледаше дека лажењето во црква е најлошото место да се лаже. Веројатно до некој емотивен степен ја прифаќам идејата за Бог, но не знам како Бог би се појавил.“[3]
Кариера
уредиОшероф ја добил својата универзитетска диплома во 1967 од Калифорнискиот институт за технологија, Калтех, каде одел на предавања од Ричард Фејман и го спровел своето постдипломско истражување за Џералд Невгебауер.
Ошероф се придружил на лабораторијата за атомска физика и физика на цврста агрегатна состојба во Корнелскиот универзитет како дипломиран студент, изведувајќи истражување за нискотемпературна физика. Заедно со Дејвид Ли, шефот на лабораторијата, и Роберт Ричардсон, Ошероф употребил померанчукова ќелија за да го испита однесувањето на 3He на температури од неколку илјади степени на апсолутна нула. Тие откриле неочекувани ефекти во нивните мерења, кои тие ги објасниле како фазни транзиции на суперфлуидна фаза на 3He.[4][5] Ли, Ричардсон и Ошероф биле заеднички наградени со Нобеловата награда за физика во 1996 за нивното откритие.
Ошероф добил диплома за доктор на науки од Корнелскиот универзитет во 1973. Потоа тој работел во Беловите лаборатории во Мареј Хил, Њу Џерси цели петнаесет години, продолжувајќи со неговото истражување за нискотемпературната појава во 3He.
Во 1987 тој се преместил во одделот за физика и применета физика во Стенфордскиот универзитет, каде исто така бил директор на одделот од 1993-96. Неговото истражување во главно било за феноменот кој се појавувал при екстремно ниски температури.
Ошероф бил одбран да работи во Колумбиското биро за истражување на инциденти, за истрага на спејс шатлот Columbia, имајќи ја истата улога како и Ричард Фејман.
Тој моментално работи во бирото на советници за научници и инженери за Америка, огранизација фокусирана на промовирање на наука во американската влада.
Ошероф е левак, така што вината за неговите мани и ексцентричности ја префрла на тоа. Тој е исто така страствен фотографер и ги запознава судентите во Стенфорд со средноформатна филмска фотографија на семинар насловен "Technical Aspects of Photography." (македонски: „Технички аспекти на фотографијата“). Додатно, тој одржувал во Стенфорд воведен физички курс за електрицитетот и магнетизмот при неколку средби, последен пат летото 2008, како и постдипломските лаборатории за нискотемпературна физика.
Меѓу неговите физички теренски активности, Ошероф учествувал во научни фестивали за студенти од основно и средно училиште, во официјален „гостин на честа“ во Меѓународниот натпревар на млади физичари, 2013.[6][7]
Се оженил со биохемичарот, Филис Лиу - Ошероф, во 1970.
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ „The Nobel Prize in Physics 1996“. Nobel Foundation. Посетено на 2009-10-04.
- ↑ Biography on the Nobel Foundation website
- ↑ Hargittai. 2006. Candid Science VI: More Conversations with Famous Scientists, Imperial College Press, p. 726
- ↑ Грешка во Lua: bad argument #1 to 'match' (string expected, got nil)
- ↑ Грешка во Lua: bad argument #1 to 'match' (string expected, got nil)
- ↑ „Douglas Osheroff at the IYPT 2013“. IYPT. Посетено на 2013-06-02.
- ↑ „Professor Douglas Osheroff: Invited Nobel laureate“. iypt.tw. Архивирано од изворникот на 2016-03-12. Посетено на 2013-06-02.
Надворешни врски
уреди| „Даглас Ошероф“ на Ризницата ? |
- Photograph, Biography and Bibliographic Resources, од Office of Scientific and Technical Information, United States Department of Energy
- Stanford Physics Department - Osheroff Архивирано на 4 февруари 2012 г.
- Osheroff Learning of his Nobel Prize Архивирано на 10 февруари 2009 г. - Osheroff released this recording from his answering machine, which showed his initial annoyance with a 2.30am phone call.
- Freeview video interview with Douglas Osheroff by the Vega Science Trust