Генералисимус

Генералисимус е највисок можен воен чин, над фелдмаршал или гросадмирал.

УпотребаУреди

Зборот „генералисимус“ доаѓа од латинскиот јазик, со значење „најглавен“. Овој чин историски се давал на воен офицер кој водел цела армија или сите вооружени сили, кој одговара само пред суверениот. Извесни врховни команданти не биле генералисимуси, туку други генералисимуси служеле кај нив.

Познати генералисимусиУреди

 
Генералисимус Чанг Кај Шек

ВенецијаУреди

Други ИталијанциУреди

ВенецуелаУреди

ГерманијаУреди

Република КинаУреди

КубаУреди

МексикоУреди

Обединето КралствоУреди

ПолскаУреди

Русија и СССРУреди

На овие простори, пред XX век постоеле четири лица со титулата „генералисимус“. Меншиков командувал со вооружените сили и владеел апсолутно; двајца други, Алексеј Шеин и Александар Суворов биле воени заповедници, но не и политички моќници, па затоа се наведени подолу. Антон Улрих Брауншвајшки (1714–1776), бил назначен за генералисимус од неговата жена Ана Леополдовна, но ниту командувал, ниту владеел.

САДУреди

Свето Римско Царство / Австриско царствоУреди

ФранцијаУреди

ШведскаУреди

Кралство ШпанијаУреди

Времено Балдомеро Еспартеро и Принцот на мирот, Мануел Годој, биле нарекувани генералисимус.

ПоврзаноУреди