Ганимед (митологија)

Ганимед е лик во старогрчката митологија, кој ѝ го дал името на Троја. Во делата на Апулеј, Ганимед е наречен Катамитус.^[1]

Ганимед, биста, 2 век од н.е., Лувр

Митот за ГанимедУреди

Хомер го опишува Ганимед како најубавиот меѓу смртниците. Тој бил син на Калирхо и на Трос од Дарданија, од чие име го извел името Троја. Неговите браќа биле Ила и Асарака. Во една верзија на митот, Зевс се вљубил во Ганимед и, претворен во форма на орел, го грабнал за да служи како виноточец на Олимп. Во поезијата, Ганимед е симбол за убаво младо момче кое предизвикува страст и љубов и кај жените и кај мажите.

Зевс, претворен во орел, го грабнал од овчарот Ганимед тројанската рамнина. Постои и предание дека од Троја го одвела Еоја, која што го завела, и дека Зевс го грабнал Ганимед од неа. Кога бил поставен за пехарник, Хера се жалела дека со тоа им била нанесена навреда нејзе и на нејзината ќерка Хеба која дотогаш ги послужувала боговите со вино, но со тоа само го налутила Зевс, кој тогаш го поставил ликот на Ганимед меѓу ѕвездите како Водолија.^[2]

Ганимед како тема во уметноста и во популарната култураУреди

Ганимед се јавува како тема во делата од уметноста и популарната култура, како:

„Ганимед“ — песна на Јохан Волфганг Гете.^[3]

НаводиУреди

↑ A. V., „Objašnjenja“, во: Apulej, Zlatni magarac, Dereta, Beograd, 2011, стр. 220.
↑ Robert Grevs, Grčki mitovi, Nolit, Beograd, 1992, str. 104.
↑ Johan Volfgang Gete, Pesme. Beograd: Rad, 1964, стр. 22-23.