Внатрешен долг или домашен долг — дел од вкупниот државен долг во земја која се должи на заемодавателите во земјата. Дополнување на внатрешниот долг е надворешен долг. Комерцијалните банки, другите финансиски институции и сл. претставуваат извори на средства за внатрешните долгови.

Внатрешниот јавен долг што го должи владата (пари што владата ги позајмила од своите граѓани) е дел од националниот долг на земјата. Тоа е форма на создавање пари во која владата не добива финансии, не создавајќи го де ново, туку со позајмување. Создадените пари се во форма на државни хартии од вредност или хартии од вредност позајмени од централната банка.

Тие може да се тргуваат, но ретко ќе се трошат на стоки и услуги. На овој начин, очекуваното зголемување на инфлацијата поради зголемувањето на националното богатство е помало отколку ако владата едноставно ги создаде парите поради ново и ги зголеми течните облици на богатство (т.е. паричната маса).

Дополнителна литература уреди

  • Reinhart, Carmen M.; Rogoff, Kenneth S. (2011). „The Forgotten History of Domestic Debt“. Economic Journal. 121 (552): 319–350. doi:10.1111/j.1468-0297.2011.02426.x. JSTOR 41236982.