Антонија Мело
Антонија Мело да Силва (португалски: Antônia Melo da Silva; р. 1949 година) — бразилска активистка за човекови права и екологистка. Во 2017 година, таа ја добила наградата на Фондацијата Александар Сорос за Еколошки и Активизам за Човекови Права за водењето на кампањи против изградбата на браната Бело Монте и други еколошки штетни проекти во прашумите на Амазон.[1][2]
Биографија
уредиРодена во Пирипири, Пјауи, во 1949 година, Антонија Мело да Силва била воспитана од родители селани кои ја научиле на важноста да се бори за својата земја и нивните права.[3] Во 1953 година, таа и нејзиното семејство се преселиле во Алтамира, Пара, и се населиле во Консеисао до Арагуаја на бреговите на реката Ксингу, каде што нејзините родители развиле успешна фарма. Во 1959 година посетувала верско училиште, а потоа се обучила да биде учителка.[4]
Во 1970 година, таа се омажила и се преселила во куќа во Алтамира каде одгледала семејство од четири деца додека работела како учителка. Од крајот на 1980-тите, таа станала активна во голем број организации основани за заштита на правата на домородните луѓе кои живеат во областа, особено со кампања против изградбата на браната Бело Монте. Во мај 2008 година, таа била ко-основач на движењето Movimento Xingu Vivo Para Semper, кое се борело против изградбата на браната и поврзаниот хидроелектричен проект.[4] Со текот на годините, движењето ги комбинирало социјалните и еколошките организации со заедниците покрај реката, вклучувајќи рибари, земјоделски работници, жители на градови, домородни народи и религиозни и женски организации.[2]
И покрај нејзината кампања, браната Бело Монте била изградена и Мело морала да се исели од нејзиниот дом. Но оттогаш таа се вклучила во многу слични движења и досега успеала да се спротивстави на плановите за изградба на огромна брана на реката Тапајош. Во чест на Антонија Мело, со наградата на Фондацијата, Александар Сорос коментира: „Таа е еден од хероите на движењето за заштита на животната средина и човековите права, и не можам да замислам некој кој ја заслужува наградата на Фондацијата Александар Сорос повеќе од неа“.[2]
Наводи
уреди- ↑ „Antonia Melo recognised for her tireless work fighting Brazil deforestation“. Global Witnesss. 11 October 2017. Посетено на 16 May 2019.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „Antônia Melo Wins Alexander Soros Foundation Award for 2017“. International Rivers. 10 October 2017. Посетено на 16 May 2019.
- ↑ „O Governo e Belo Monte têm uma dívida impagável com a população do Xingu e de Altamira“. El País (португалски). 23 October 2017. Архивирано од изворникот на 2020-06-03. Посетено на 16 May 2019.
- ↑ 4,0 4,1 Nascimento, Sabrina (September 2015). „Antônia Melo, liderança do Movimento Xingu Vivo para Sempre“ (португалски). DR. Посетено на 16 May 2019.