Јован Александар
Јован Александар (бугарски: Иван Александър; оригинален правопис: ІѠАНЪ АЛЄѮАНдРЪ),[1] бил цар на Бугарија од 1331 до 1371,[2] за време на Второто Бугарско Царство. Датумот на неговото раѓање не е познат. Починал на 17 февруари 1371. Долгото владеење на Јован Александар се смета за преоден период во бугарската средновековна историја. Јован Александар го започнал своето владеење со справување со внатрешните проблеми и надворешните закани од соседите, Византиската империја и Србија, како и со водење на неговото царство во период на економско закрепнување и кулурна и верска преродба.[3]
| Јован Александар | |
|---|---|
 Портрет на царот од , Четвороевангелието на цар Иван Александар | |
| Цар на Бугарија | |
| На престол | 1331 – 17 февруари 1371 |
| Претходник | Јован Стефан |
| Наследник | Јован Шишман Јован Срацимир |
| Починал(а) | 17 февруари 1371 |
| Сопружник | Теодора Влашка Сара (Теодора) |
| Татко | Срацимир |
| Мајка | Кераца Петрица |
| Вероисповед | Православие |
.svg)
Сепак, царот подоцна не можел да се справи со зголемените упади од страна на Османлиите, унгарските инвазии од северозапад и Црната чума.[2] Во несреќниот обид да се избори со овие проблеми, тој го поделил царството на неговите двајца синови,[4][5] со што ослабено и поделено го принудил да се соочи со претстојното османлиско освојување.[2][5]
Наводи
уреди- ↑ As spelled in the Zograf and Orjahov Charters. Daskalova, Angelina; Marija Rajkova (2005). Gramoti na bǎlgarskite care (бугарски). Sofia: Bulgarian Academy of Sciences. стр. 58–59. ISBN 954-322-034-4.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Lalkov, Rulers of Bulgaria, pp. 42–43.
- ↑ Bǎlgarite i Bǎlgarija, 2.1
- ↑ Delev, Istorija i civilizacija za 11. klas
- ↑ 5,0 5,1 Castellan, Georges (1999). Histoire des Balkans, XIVe–XXe siècle (француски). Paris: Fayard. стр. 42. ISBN 2-213-60526-2.