Фуран

Фуранот, познат и како фурфуран, е хетероциклично органско соединение. Најчесто се добива од топлотното разложување на материите кои содржат пентоза, како целулозните цврсти материи, особено борово дрво. Фуранот е безбојна, запалива и високо испарлива течност со точка на вриење блиска до собната температура. Таа е токсична и може да е карциногена. Каталитичката хидрогенација на фуранот со помош на паладиумски катализатор дава тетрахидрофуран.

Фуран

Назив според МСЧПХ Furan [1]
Други називи Оксол, фурфуран, дивинил оксид
Назнаки
CAS-бр.	110-00-9 Ок
ChEBI	CHEBI:35559 Ок
ChEMBL	ChEMBL278980 Ок
ChemSpider	7738 Ок
МХН InChI=1S/C4H4O/c1-2-4-5-3-1/h1-4H Ок Key: YLQBMQCUIZJEEH-UHFFFAOYSA-N Ок InChI=1/C4H4O/c1-2-4-5-3-1/h1-4H Key: YLQBMQCUIZJEEH-UHFFFAOYAC
3Д-модел (Jmol)	Слика
KEGG	C14275 Ок
PubChem	8029
SMILES c1ccoc1
Својства
Хемиска формула
Моларна маса	0 g mol−1
Изглед	безбојна, испралива течност
Густина	0.936 g/mL
Точка на топење
Точка на вриење
Опасност
Температура на запалување	{{{value}}}
Дополнителни податоци
Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa)
Наводи

Синтеза и изолирање

• Фуранот може да се добие од фурфуралот со оксидација и декарбоксилација на фуран-2-карбоксилна киселина.
• Класичната фуранска синтеза е наречена Фајст-Бенари синтеза.
• Еден од наједноставните начини на синтеза на фурани е реакцијата меѓу 1,4-дикетони со фосфор пентоксид (P₂O₅). Оваа реакција се нарекува Паал-Кнор синтеза. Исто така, при образување на тиопен со реакција на 1,4-дикетони и Лосонов реагенс се добиваат фурани како спредни производи.