Трката била освоена по рекорден третпат од австралискиот национален првак Сајмон Геранс од екипата Орика-ГринЕЏ,[2] откако го преземал водството на претпоследната етапа на трката и ја задржал водечката маичка до завршницата, следниот ден, во Аделаида.[3] Геранс исто така ја освоил воведната етапа на трката.[4] Разликата помеѓу Геранс и второпласираниот Кедел Еванс од Аксент Џобс-Ванти била една секунда, а возачот на Лампре-МеридаДиего Улиси го заокружил подиумот, четири секунди зад Еванс и пет секунди зад Геранс.[5] Покрај Геранс, Улици и Еванс освоиле етапи на трката, додека Еванс исто така го имал водството на трката на два дена. Другите етапи биле освоени од возачот на Лото-БелисолАндре Грајпел (две победи) и Ричи Порт, кој ја освоил кралската етапа на трката.
Другите пласмани на трката биле освоени од австралиски возачи, поради постојаните завршници на Геранс, пет пати во првите пет на шест етапи, во текот на неделата му ја обезбедила сината маичка за спринтерскиот пласман,[6] додека возачот на Лото-Белисол Адам Хансен бил победник на планинскиот пласман.[7] Возачот на УниСА-Австралија Џек Хејг го освоил пласманот за млад возач,[8] завршувајќи на 17. место во генералниот пласман, додека екипниот пласман бил освоен од екипата на Геранс, Орика-ГринЕЏ, а Дарил Импи исто така имал пласман во првите десет.[9]
Бидејќи Тур Даун Андер е настан од Светската турнеја на UCI, сите 18 UCI World Tour екипи се повикани автоматски и се обврзани да испратат свој состав. Австралиската екипа Драпак Профешанл Сајклинг добила специјална покана и заедно со изборот на австралиски возачи во екипата УниСА-Австралија, се создала групата од 20 екипи.
На Тур Даун Андер 2014 се доделуваат четири различни маички. За генералниот пласман, пресметуван преку додавање на завршните времиња на секој велосипедист по секоја етапа, предводникот ќе ја добил охра маичката.[23] Овој пласман се смета за најважен на Тур Даун Андер 2014 и победникот на овој пласман се смета за победник на трката.
Дополнително, постои и спринтерски пласман, кој се наградува со сината маичка.[23] Во спринтерскиот пласман, велосипедистите добиваат бодови доколку завршат на некое од првите 15 места на некоја етапа. За победа на етапа, возачот заработува 15 бода, кои се намалуваат за еден бод сè до еден бод за 15. место. Бодови за пласманот исто така може да се добијат и на средните спринтови на секоја етапа; овие средни спринтови исто така нудат бонус секунди за генералниот пласман. Исто така, постои и планински пласман, каде се доделува белата маичка.[23] Во планинскиот пласман, бодови се добиваат доколку велосипедистите се искачат на некое искачување пред другите велосипедисти, така што повеќе бодови има на повисоките категоризирани искачувања.
Четвртата маичка ја претставува пласманот за млад возач, обележан со црната маичка.[23] Овој пласман се пресметува на ист начин како генералниот пласман, но само возачите кои се родени на и по 1 јануари 1989 може да учестуваат во пласманот. Постои и пласман за екипите, каде времињата на тројцата најдобри велосипедисти по екипа на секоја екипа се додаваат заедно; водечка екипа на крајот на трката е екипата со најниско вкупно време и секој член на победничката екипа добива црвена маичка на завршниот подиум. Дополнително, зелена маичка се доделува на подиумот секој ден, за најборбен возач или возачи, на етапата која изминала.
Сајмон Геранс (Австралија)
Диего Улиси (Италија)
Андре Грајпел (ГЕР)
