Биолошка бесмртност

Биолошката бесмртност — недостаток на постојаниот пораст на стапката на смртност во функција на хронолошкото стареење. Клетка или организам кој не старее или во одреден стадиум на животот престанува да старее може да се нарече биолошки бесмртен.

Единствениот познат организам кој се смета за биолошки бесмртен е медузата Turritopsis nutricula.

Меѓутоа, овој концепт на бесмртноста е предизвикан од новиот „Прирачник за биологијата на стареењето“,^[1] бидејќи зголемувањето на стапката на смртност како функција на хронолошката старост може да се занемари кај екстремната старост.

Не постои организам или поединечна клетка што се одликува со апсолутно бесмртна. Животот на секој организам кој поседува биолошка бесмртност може да биде прекинат ако се изложи на токсична околина, или ако неговите животни функции се сопрат на некој друг начин.

Поврзано уреди

Наводи уреди

↑ Masoro, E.J.; Austad S.N. (eds.) (2006). Handbook of the Biology of Aging (Sixth. изд.). San Diego, CA, USA: Academic Press. ISBN 0-12-088387-2.CS1-одржување: излишен текст: список на автори (link)

Оваа статија од областа на биологијата е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите.

[1] Masoro, E.J.; Austad S.N. (eds.) (2006). Handbook of the Biology of Aging (Sixth. изд.). San Diego, CA, USA: Academic Press. ISBN 0-12-088387-2.CS1-одржување: излишен текст: список на автори (link)

[1]