Алпска ушеста чучурлига

Алпска ушеста чучурлига
Научна класификација
Царство: Животни
Колено: Хордати
Класа: Птици
Ред: Врапчевидни
Семејство: Чучурлиги
Род: Eremophila
Вид: E. alpestris
Научен назив
Eremophila alpestris
(Linnaeus, 1758)
Синоними

Otocorys alpestris

Eremophila alpestris flava

Алпската ушеста чучурлига спаѓа во видот Eremophila од семејството на чучурлигите.

Ја има во Македонија.

Опис уреди

Како и другите чучурлиги, тие се тешко забележливи на земја, со своите кафено-сиви пердуви горе и побледи пердуви одоздола, со карактеристични црно-жолти линии на главата и вратот. Лете мажјакот има црни пердуви, кои му штрчат од главата како рокчиња. Должината на телото им е околу 18 см, а тежат 35-40 гр. Ноктот на задниот прст на ногата им е прав и долг. Клунот им е многу краток.

Распространетост и живеалиште уреди

Алпската ушеста чучурлига е распространета во северна Америка, северна и југоисточна Европа и Азија. Исто така, има изолирана популација на висорамнината во Колумбија. Северните популации од овие врапчевидни птици се миграциони, движејќи се јужно во зима.

Оваа птица е прилагодена за живот на отворено земјиште, а сака да живее на рамнини и планини. Во Македонија се постојани жители. Во Америка, каде што нема други чучурлиги за да се натпреварува со нив, живеат на обработливи земјишта или на фарми, во пустини, голф терени и авионски писти.

Поведение уреди

Иако добро лета, оваа чучурлига живее претежно на земја хранејќи се со инсекти и семиња.

Гнездење уреди

Гнездото го прават на земја и снесуваат 2-5 јајца испрскани со кафени и сиви точки. Малечките се испилуваат со ретки пердувчиња и целосно беспомошни, па родителите ги хранат со инсекти. Младенчињата брзо се развиваат и го напуштаат гнездото за десетина дена.

Статус и конзервација уреди

Во западна Северна Америка, алпската ушеста чучурлига често страда од турбините на ветерниците.

Наводи уреди

  1. BirdLife International (2012). Eremophila alpestris. IUCN Red List. Version 2012.1. International Union for Conservation of Nature. Посетено на 16 July 2012.

Извори уреди

  • Steve N. G. Howell and Sophie Webb (1994). A Guide to the Birds of Mexico and Northern Central America. Oxford University Press. ISBN 0-19-854012-4.
  • Christopher Perrins (2003). Firefly Encyclopedia of Birds. Firefly Books. ISBN 1-55297-777-3.
  • David Allen Sibley (2000). The Sibley Guide to Birds. Knopf Publishing Group. ISBN 0-679-45122-6.
  • van den Berg, Arnoud (2005) Morphology of Atlas Horned Lark Dutch Birding 27(4):256-8
  • Small, Brian (2002) The Horned Lark on the Isles of Scilly Birding World 15(3): 111-20 (discusses a possible Nearctic race bird on the Isles of Scilly in 2001)
  • Dickinson, E.C.; R.W.R.J. Dekker; S. Eck; S. Somadikarta (2001). „Systematic notes on Asian birds. 12. Types of the Alaudidae“. Zool. Verh. Leiden. 335: 85–126.
  • Seebohm, H (1884). „On the East-Asiatic Shore-Lark (Otocorys longirostris)“. Ibis. 26 (2): 184–188.

Надворешни врски уреди